In eerdere blogposts refereerde ik al aan het onderwerp opruimen en beloofde ik er later op terug te komen. Bij deze.
Zo rond vorige zomer raakte ik ernstig geïrriteerd door de hoeveelheid spullen en troep bij ons in huis en in mijn kantoor. Een gezin van 4 met stuk voor stuk een niet al te grote aanleg voor orde, netheid en structuur; een grote puinhoop. In diezelfde zomer hoorden we dat we gingen verhuizen en wel van 400 naar 100 tijdelijke vierkante meters. Vanaf mijn vakantieadres las ik het boek Opgeruimd! Van Marie Kondo in een ruk uit, ik kon niet wachten om aan de slag te gaan.
De theorie van Kondo is simpel. Opruimen doe je niet door in (extra) kasten, mappen en dozen je spullen anders te ordenen, opruimen begint met heel veel weggooien. Volgens ‘Konmari’ reset je hiermee zelfs je leven. Het klinkt te mooi om waar te zijn. Deels vanwege het overtuigende enthousiasme van een vriendin, deels gedwongen door de naderende verhuizing ging ik de Kondo-theorie in praktijk brengen. Je begint met kleding, dan ga je door je boeken en CD’s, etenswaren, elektrische apparaten, gereedschap etc. Alles per categorie en de hele categorie in een keer. Alle kleren die je hebt op een grote hoop en dan echt alles, tot aan je tuinkleding uit het schuurtje.
Een voor een pak je de items op en denk je “Word ik hier gelukkig van?” Ook wel bekend als “Does it spark joy?” En dat blijkt een heel nuttig criterium. Ik had al eerder mijn kast uitgemest, maar die ene ochtend dat ik mijn kleding en schoeisel Kondo-de, kon ik meer dan 15 vuilniszakken naar het containerpark brengen. De dag erna reed ik met 10 dozen met boeken naar de kringloopwinkel. Ik werkte in een week met gemak zes kuub aan spullen het huis uit. En het voelde fantastisch – ik voelde me letterlijk en figuurlijk opgeruimd.
Het duurde wel even voordat ik mijn hele huis af-gekondood had, na een paar dagen had ik er wel weer genoeg van. Vooral mijn zakelijke paparassen bleven me aanstaren. Maar zelfs dit bleek na een keer diep ademhalen een louterende ervaring. Alle (reizende en rijzende) stapels in mijn kantoor verdwenen als sneeuw voor de zon, een simpel map-systeem geïntroduceerd om alles bij te houden en nu, meer dan een half jaar later, werkt het nog steeds.
Zo’n opgeruimd leven geeft overzicht en inzicht in wat je hebt, waaraan het je ontbreekt en waaraan het je NIET ontbreekt. Ik zie in een oogopslag (in een lade) hoeveel broeken en T-shirts ik heb. Hetzelfde geldt voor mijn voorraadkast. Vroeger laadde ik elke week mijn boodschappenkar voor de helft vol met ‘vers’ en de andere helft ‘voorraad’. Op wat echte basics na, heb ik nu geen voorraad meer. (Ga eens na: hoeveel tubes tandpasta, pakken pasta, hagelslag, blikken tonijn heb jij in de kast?) Ik koop weinig boeken meer, lees veel meer digitaal (Bijvoorbeeld via Blinkist, lees hierover meer in een oude blogpost) of van de bibliotheek. Als ik een boek koop en het uitgelezen heb, geef ik het aan iemand door, idem voor tijdschriften. Nog zo’n eye-opener: de belangrijke paperassen van mijn hele gezin passen in een simpele documentenmap (Hema €2,-).
Ik heb niet het idee dat mijn Kondo-actie een echte ‘life changer’ is geweest, wel helpt het ‘declutteren’ zeker bij het structureren van je leven en – ik heb er lang over nagedacht en een term gevonden die voor mij de lading goed dekt – het gedoseerd consumeren.
Ook werk-gerelateerd merk ik de voordelen. Ik kom elke ochtend binnen in een opgeruimd (thuis-)kantoor. Dat scheelt enorm veel afleiding en tijd. Ik heb nu een goed systeem om te filen en op te ruimen, maar dat hoef ik bijna nooit meer te doen, omdat er nog maar weinig op te ruimen is. Ik gooi bijna al het papierwerk weg, hele belangrijke documenten scan ik en sla ik digitaal op. Oude administratie die wettelijk niet meer bewaard hoeft te worden is eindelijk weg, ik heb zelfs mijn computer volledig opgeschoond. Ik delete of file e-mails direct als ik ze gelezen heb en heb me afgemeld van allerlei vage email nieuwsbrieven. Ik hoef bijna nooit meer ergens naar te zoeken, mis minder vaak een factuur en belangrijke actiepunten en ik heb het idee dat ik er ‘dichter op zit’.
We hadden natuurlijk al ‘Mens sana in corpore sano’ maar ik wil je ook echt ‘Een opgeruimd hoofd in een opgeruimd kantoor’ (en huis) aanbevelen. (En ik zou Marie Kondo aanbevelen om Opgeruimd voor kinderen! te schrijven.)
En jij? Leidt jij een opgeruimd bestaan, of vind je het allemaal maar onzin?
Source: freecon