Ik vroeg me het laatst ineens af; komt het met de jaren, dat piekeren? Het lijkt wel of ik er tegenwoordig meer last van heb dan vroeger. Maar misschien heeft dat ook te maken met de verschuiving van verantwoordelijkheden, financiële risico’s et cetera. Lig jij ook wel eens wakker van dingen die nog moeten, die wellicht gaan gebeuren, die waarschijnlijk nooit gaan gebeuren, maar toch door je hoofd spoken? Daar ben je dan mooi klaar mee. Leg je je erbij neer, of kan je er misschien iets aan doen?
Piekerende ZZP’ers
Voor ZZP’ers is er misschien nog een reden om ’s nachts al piekerend wakker te liggen. Je bent tenslotte niet zo ‘beschermd’ als een werknemer met een vast contract. Wat vindt je opdrachtgever van je werk? Hoe lang loopt de huidige opdracht nog door? Moet je al op zoek naar een volgende klus? Op zich kan je deze issues best aanpakken door met je opdrachtgever in gesprek te gaan. In tegenstelling tot vaste werknemers heb je natuurlijk als ZZP’er geen functionerings- en beoordelingsgesprekken. Je kunt echter best wel eens zo’n gesprek voorstellen. Dan kan je deze vragen stuk voor stuk bespreekbaar maken. Er zullen maar weinig opdrachtgevers zijn, die dit niet willen honoreren. En ze zullen ook best snappen dat je wilt weten waar je staat en waar je aan toe bent.
Pieker je nog steeds?
Stel dat je daarna nog steeds ’s nachts ligt te malen, dan zijn er een paar tips die je hopelijk verder helpen, maar niet na een goede definitie van wat piekeren nu echt is. Ik kwam het tegen in dit artikel Anti-Piekermodule, ‘In 3 Stappen Minder Piekeren’ van Dr. B. Verkuil, Dr. J.F. Brosschot en Dr. C.W. Korrelboom.
Piekeren is het steeds maar weer opnieuw (moeten) denken aan zorgelijke onderwerpen. Hierbij heb je dikwijls het idee in cirkels rond te draaien. Het kost veel moeite om deze zorgelijke gedachten te stoppen. Piekeren belemmert je in het uitvoeren van je normale dagelijkse bezigheden. Het houdt je beslist bezig, en het is vaak storend en intensief.
Piekerdagboek
In het artikel wordt een methode beschreven waarbij je als piekeraar je piekermomenten leert herkennen, loslaten & uitstellen en een moment per dag aan besteden.
Je houdt een dagboek bij van het aantal piekermomenten per dag en maakt daarbij een schatting van hoe lang je gepiekerd hebt. Dit geeft natuurlijk meteen inzicht in hoeveel tijd dat piekeren inneemt, zonder dat je probleem ermee opgelost wordt.
Tijdens de piekermomenten probeer je jezelf hiervan bewust te zijn. Je turft in je dagboek en houdt jezelf voor “ok, ik ben aan het piekeren, ik schrijf in mijn dagboek waarover en ga er later mee aan de slag”. Zoek daarna afleiding om het gepieker helemaal uit te schakelen; hardlopen, iemand bellen, al ga je borduren.
Pieker Intensief En Kort
Eens per dag neem je rustig de tijd om met je piekergedachten aan de slag te gaan. In het artikel heet dit een Pieker Intensief En Kort (afgekort PIEK-) pauze.
Wat waren je piekergedachtes? Kan je ze oplossen, bepaal dan meteen een moment waarop je dit gaat doen. Kan je het niet oplossen, dan blijft er niets over dan het probleem te accepteren. Je kunt er zelf niets aan veranderen, dan heeft het dus ook geen zin om er verder nog over te piekeren. In het artikel staan een paar goede tips om met dit acceptatieproces om te gaan. Onder andere met een soort matra’s: “Meer energie besteden aan het probleem heeft nu geen zin, ik zal mijn aandacht op zaken richten waar ik zelf invloed op kan uitoefenen”.
OK, het klinkt allemaal heel makkelijk, het piekeren zal echt niet direct over zijn. Maar door bewust te zijn van je piekermomenten en toe te werken naar oplossingen of acceptatie ben je vast al een eind op weg.
Het bericht Minder piekeren, meer rust verscheen eerst op Vivian Vertelt.
Source: freecon